دکتر مهدی یوسفی صادقلو عضو هیات علمی دانشگاه و وکیل دادگستری در خصوص حقوق پزشکی اینگونه توضیح داد:
رشته حقوق پزشکی در کنار تحولات پزشکی به تبیین حقوق و تکالیف سازمانهای پزشکی ، پزشکان و بیماران می پردازد .
با تخصصی شدن حوزه حقوق پزشکی و تشکیل مراجع قضایی تخصصی مربوط به امور پزشکی ایجاب می نماید که شهروندان با مبانی این رشته آشنایی نسبی داشته باشند.
قرار دادهای درمانی در حقیقت موافقت نامه ای فیمابین، بیمار و پزشک معالج یا موسسه پزشکی مانند بیمارستانها یا مراکز درمانی و پیرا پزشکی جهت برخورداری بیمار از خدمات پزشکی منعقد میگردد و این توافق نامه دارای جنبه های حقوقی است که تحلیل این موافقتنامه در زمان بروز اختلاف می تواند کفه ترازوی عدالت را به نفع طرفی که پیش از امضاء موافقتنامه آگاهی نسبی نسبت به موضوعات حقوق پزشکی داشته را سنگین تر نماید .
گرچه قرارداد فیمابین بیمار و پزشک معالج به تنهایی موجب ایجاد رابطه حقوقی نمی‌گردد لیکن دادگاه ها از مفاد قرارداد عناوینی همچون اذن بیمار در شروع معالجه ،عدم استحقاق بیمار نسبت به مطالبه خسارات ، اقرار به آگاهی بیمار از فرایند جراحی و نتایج آن و غیره را در آراء صادره استفاده می نمایند.
مباحثی همچون اراده معلول بیماری که در حالت اضطرار و ناچاری از جنبه های مالی گرفته تا جنبه های درمانی به قرار دادهای درمانی تن داده و تمام شروط تحمیلی را چشم بسته میپذیرد در مقابل اصل آزادی اراده در قرارداد های خصوصی قرار میگیرد.
از این رو شناخت و آگاهی نسبت به حقوق و تکالیف طرفین در قرارداد های پزشکی برای تمام پزشکان و موسسات پزشکی و متخصصان پیراپزشکی و همچنین شهروندان به جهت شناخت حقوق بیماران امری ضروری
می باشد.
https://t.me/Andishelawins
دکتر مهدی یوسفی صادقلو عضو هیات علمی دانشگاه و وکیل دادگستری در خصوص حقوق پزشکی اینگونه توضیح داد:
رشته حقوق پزشکی در کنار تحولات پزشکی به تبیین حقوق و تکالیف سازمانهای پزشکی ، پزشکان و بیماران می پردازد .
با تخصصی شدن حوزه حقوق پزشکی و تشکیل مراجع قضایی تخصصی مربوط به امور پزشکی ایجاب می نماید که شهروندان با مبانی این رشته آشنایی نسبی داشته باشند.
قرار دادهای درمانی در حقیقت موافقت نامه ای فیمابین، بیمار و پزشک معالج یا موسسه پزشکی مانند بیمارستانها یا مراکز درمانی و پیرا پزشکی جهت برخورداری بیمار از خدمات پزشکی منعقد میگردد و این توافق نامه دارای جنبه های حقوقی است که تحلیل این موافقتنامه در زمان بروز اختلاف می تواند کفه ترازوی عدالت را به نفع طرفی که پیش از امضاء موافقتنامه آگاهی نسبی نسبت به موضوعات حقوق پزشکی داشته را سنگین تر نماید .
گرچه قرارداد فیمابین بیمار و پزشک معالج به تنهایی موجب ایجاد رابطه حقوقی نمی‌گردد لیکن دادگاه ها از مفاد قرارداد عناوینی همچون اذن بیمار در شروع معالجه ،عدم استحقاق بیمار نسبت به مطالبه خسارات ، اقرار به آگاهی بیمار از فرایند جراحی و نتایج آن و غیره را در آراء صادره استفاده می نمایند.
مباحثی همچون اراده معلول بیماری که در حالت اضطرار و ناچاری از جنبه های مالی گرفته تا جنبه های درمانی به قرار دادهای درمانی تن داده و تمام شروط تحمیلی را چشم بسته میپذیرد در مقابل اصل آزادی اراده در قرارداد های خصوصی قرار میگیرد.
از این رو شناخت و آگاهی نسبت به حقوق و تکالیف طرفین در قرارداد های پزشکی برای تمام پزشکان و موسسات پزشکی و متخصصان پیراپزشکی و همچنین شهروندان به جهت شناخت حقوق بیماران امری ضروری
می باشد.
https://t.me/Andishelawins